Η πιο δολοφονική φάμπρικα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Το εβραϊκό «εργοστάσιο» του θανάτου.
ΦΑΣΗ Α: Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Οι Αμερικανοί έρχονται στην Ευρώπη σαν δανειστές της.
Τα αμερικανικά δάνεια «δένουν» την Ευρώπη.
Όλα αυτά τα οποία λέμε —όσο ωραία ή έξυπνα κι αν ακούγονται— για να έχουν την παραμικρή αξία, θα πρέπει να τα «αποτυπώσουμε» πάνω στα πραγματικά ιστορικά στοιχεία των πολέμων. Πρέπει να επιβεβαιωθούν με ιστορικές αποδείξεις οι εικασίες μας, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα παραμείνουν τέτοιες.
Δες το Α μέρος του άρθρου [1]
Αυτό, το οποίο δίνει ιδιαιτερότητα στη δική μας «έρευνα» και την κάνει ξεχωριστή είναι κάτι πολύ σημαντικό. Εμείς δεν θα πάμε στα γνωστά στατιστικά των πολέμων. Στα «στατιστικά» των «ηρώων» ή των «νικητών». Στα στατιστικά» των θυμάτων και των προδοτών. Όλα αυτά εμάς δεν μας ενδιαφέρουν. Αυτά ενδιαφέρουν τους ιστορικούς.
Εμείς θα πάμε κατ’ ευθείαν στο «ταμείο» των πολέμων. Θα ψάξουμε να βρούμε πού και πότε έγινε μεγάλη κι ανεξήγητη «κίνηση» χρημάτων. Θα ψάξουμε να βρούμε σε ποιες περιπτώσεις μια χρηματοδότηση μπορεί να «κινήσει» κάποιες εξελίξεις. Από τις ανεξήγητες «κινήσεις» θα βρούμε χρηματοδότες και χρηματοδοτούμενους.
Αν τα βρούμε αυτά, είναι εύκολο στη συνέχεια να καταλάβουμε ποιος έκανε τι και αν ταυτόχρονα χρηματοδοτήθηκε για να το κάνει ή το έκανε «τζάμπα». Πότε δηλαδή αυτός, ο οποίος χρηματοδοτούσε κατά «σύμπτωση» έναν μελλοντικό εγκληματία, απολάμβανε τεράστια κέρδη μετά τα εγκλήματά του. Τι ψάχνουμε δηλαδή; ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ. Εκεί είναι βέβαιον ότι θα βρούμε τους Εβραίους.
Θα ξεκινήσουμε κι εμείς, όπως όλοι οι αναλυτές, από τα βασικά. Αν κάποιος διαβάσει την επίσημη ιστορία της Ευρώπης, θα «μάθει» ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε μια πολύ βασική αιτία. Πέρα από τις αφορμές και τις προφάσεις, αυτό το οποίο ήταν η πραγματική αιτία, ήταν ο ανταγωνισμός μεταξύ της Γερμανίας και της Βρετανίας
Ο βιομηχανικός ανταγωνισμός τους για την παγκόσμια αγορά. Εδώ προκύπτει το πρώτο περίεργο ερώτημα. Τι είδους ανταγωνισμός μπορούσε να είναι εκείνος; Η Βρετανία είχε στη διάθεσή της ένα μεγάλο μέρος του Πλανήτη και η Γερμανία ήταν ένα «περιφραγμένο» και χωρίς πολύ μεγάλες δυνατότητες «οικόπεδο» στο κέντρο της Ευρώπης.